Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

dla inwentarza

См. также в других словарях:

  • zielony — zielonyleni a. zielonyloni, zielonyleńszy 1. «będący koloru czwartego pasma widma (między żółtym a błękitnym), mający barwę świeżej trawy, szmaragdu» Zielony kolor, ołówek, materiał. Zielona suknia. Zielony barwnik. Ręce zielone od farby. Zielony …   Słownik języka polskiego

  • łąkarstwo — n III, Ms. łąkarstwowie, blm «nauka o łąkach i pastwiskach; także: działalność gospodarcza, której zadaniem jest zapewnienie paszy zielonej i pełnowartościowego siana dla inwentarza żywego» …   Słownik języka polskiego

  • owsianka — ż III, CMs. owsiankance; lm D. owsiankanek 1. «potrawa z płatków owsianych» Owsianka na mleku, na wodzie. 2. «słoma owsiana po wymłóceniu używana jako pasza dla inwentarza» …   Słownik języka polskiego

  • słoma — ż IV, CMs. słomamie, blm «źdźbła zbóż używane po wymłóceniu ziarna jako pasza (w postaci sieczki), jako podściółka dla inwentarza, surowiec do wyrobu mat, przedmiotów dekoracyjnych i użytkowych, dawniej także do krycia dachów» Sterta, stóg,… …   Słownik języka polskiego

  • słoma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. słomamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} dojrzałe lub wysuszone źdźbła roślin, zwłaszcza zbożowych; źdźbła i łodygi pozostałe po omłocie roślin używane jako pasza, zwykle w postaci sieczki, jako podściółka dla… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… …   Słownik języka polskiego

  • Central Economic Society for the Grand Duchy of Poznań — The Central Economic Society for the Grand Duchy of Poznań (Polish: Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego ) was a social economic organization of Polish landowners in the Greater Poland region (at this time called… …   Wikipedia

  • sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»